11 Nisan 2012 Çarşamba

Offf yaa... Ben neden "YAZAR" oldum ki?


Offf yaa arkadaş ben neden  "YAZAR" oldum ki?
Kendimi topluma örnek vatandaş göstereceğim diye göbeğim çatlıyor! Oysa bende sıradan bir vatandaş gibi aklıma eseni "yorum" diye yazmak, ucu bana kadar gelen, sözde yazılara ve yazı sahiplerine bir güzel nihavent makamından giydirmek istiyorum!
 Eskiden sokak dalaşı yapardık... mahalle kavgası. Sırtımızı bir büyüğümüze yaslar ondan aldığımız güç ile karşı mahallenin alayını taşlardık. Çocukluk işte!
Kim suçlu kim suçsuz bilmezdik. Kişinin karşı tarafta olması ona taş atmak, küfür etmek için yeterli sebep sayılırdı. Şimdi de değişen bir şey yok aslında. Bizler kocaman çocuklarız! Ağzımızdan pervazsızca çıkan sözlerin nereye gittiğine dikkat eden mi var (!) ne arkadaşlık hatırı kalmış ne büyüklere saygı. Herkes padişah anasını sattığım.

Ülen arkadaş ben neden "YAZAR" oldum ki? Aşağı mahalle de de, yukarı mahalle de de, birçok insan bana “SAYIN YAZARIM” diyor. İyi ama arada ki fesatları ne yapacağız? Hasetleri, ustalığımızı çekemeyenleri???
Mahallenin ortasında delinin biri ulu orta tüm yazar ve üstatlara artı ona saygı duyanlara hakaret ediyor.

Yani şimdi ben bu pervazsızlara çıkıp bir şey söylesem; bu pervazsızlar yine meydanlara çıkıp; “Ha ha ha, bakın o çok sevdiğiniz "YAZARINIZ" size bunu bunu, dedi” diye asılsız haberler ile insanları galeyana getirip hiç yoktan polemik yaratacaktır. Çünkü "kodoşluk" bu tip insanların hayat felsefesi olmuştur. Kendi şahsına söyleyeceklerimi, hiçbir şeyden habersiz “ aynı mahalle arkadaşlarıma” söylemişim gibi göstermeye kalkacak!

Offf yaa ben neden "YAZAR" oldum arkadaş? Oysa bende bazen sıradan patavatsızlar gibi çıkıp ortaya; insanlarımızın arasına nifak ekerek, onları, kendi kötü emellerine alet eden sahtekarlara, ağız dolusu sövmek istiyorum! Birikmiş enerjimi, toprağa verir gibi; bu şahsiyetlere en kralından takdim  ve servis etmek istiyorum!!!
Mesela bir akşam kafayı çekip, Topkapı surlarının en tepesinden, polis beni aşağı indirene kadar bağırarak Şiir okumak isterdim!

Aklında var tilkilik
Fikrinde var kahpelik
Elinde var sahtelik
İçinde var hasetlik
Kanı bozuk Şeref-sizin!

Kodoşluk onun mesleği
Kötülük için atar yüreği
Vefasızlıktır sergilediği
Tuzu kuru pezevengin!

Kimi, sevgiden söz eder
Arkadaşlıktan...
Kimi, nifak tohumu eker...
Acıdan, puşt-luk tan!

Başkasına yalaka der
Yalakanın ası!
Tek tek satar dostlarını, güya kuralcı! 
Dinsiz, imansızların padişahı...

Offf yaa ben nereden “YAZAR” oldum arkadaş? Topluma örnek olacağım diye göbeğim çatlıyor vallahi!!! Kendimi zor tutuyorum. Yani insanları sevmek, büyüklere saygı, küçüklere sevgi göstermek, huzuru, sükuneti   sağlamak, balıkları ve tüm canlıları korumak efendilikle olmuyor mu?
Offf yaa...
Sonunda çıkacağım "Surların üzerine!"
Yetti ama...